Onze flamingo’s zitten op een roze wolk. O nee, wij als verzorgers en biologen zitten op een roze wolk! Een paar jaar geleden waren natuurbroedkuikens van de flamingo’s een zeldzaamheid, maar nu lijkt het eindelijk weer te lukken.
De flamingo is een bijzondere vogel die zeer tot de verbeelding spreekt. Geen enkele vogel op de hele wereld heeft verhoudingsgewijs zo'n lange nek (negentien wervels) en zulke lange poten. Bij een gewicht van nauwelijks drie kilo kunnen ze een hoogte bereiken van 1.30 m. Wat de giraffe is onder de zoogdieren, is de flamingo onder de vogels. Al tientallen jaren lang zijn er flamingo´s in dierentuinen. Ook Burgers´ Zoo had bij de start van de dierentuin in 1913 flamingo´s. Zij waren samen met pelikanen en reigers op één vijver gehuisvest, vlakbij de ingang van het park.
Omstreeks zeventig miljoen jaar geleden, toen de grote reptielen definitief van de aarde verdwenen waren, ontwikkelde zich een grote verscheidenheid aan zoogdier- en vogelsoorten. Eén van de eerste vogels die verschenen, was een flamingo-achtige. In de loop van miljoenen jaren is er aan de grondvorm van de flamingo's niet veel veranderd. De sterk gespecialiseerde snavel van de flamingo bepaalt niet alleen wat hij eet, maar ook de manier waarop hij zijn voedsel bemachtigt. De snavel fungeert als filter en is langs de randen van beide helften voorzien van talloze lamellen. De grote, vlezige tong vult de hele snavelholte. Aan de tong zitten stekelige uitstulpingen. Als de flamingo eet, laat hij zijn kop zo zakken dat de bovenste snavelhelft onder water komt. Hij beweegt heen en weer door de modder en zuigt het troebele water op. Dit doet hij door zijn tong terug te trekken. Daarna duwt hij zijn tong weer op de normale plaats, waardoor het water door de lamellen naar buiten wordt geperst. Stukjes alg, kleine kreeftjes en de larven van waterinsecten blijven achter op de lamellen.
Flamingo’s zijn bij uitstek groepsdieren en doen het liefst alles samen en ook het liefst tegelijk. Ze eten samen, rusten tegelijkertijd, bewegen zich tegelijk en bij onrust vliegen ze met zijn allen op. Flamingo’s moeten als groep worden gehouden om ze ook aan het broeden te krijgen. Beide ouders broeden om en om, ieder ongeveer de helft van de tijd. Na ongeveer 28 dagen komen het ei uit. Daarnaast is de verhouding tussen mannen en vrouwen in de groep belangrijk, het beste is deze één op één. De bedoeling is dat er zoveel mogelijk koppels kunnen ontstaan, want eenlingen kunnen de harmonie tussen koppels verstoren. Eenlingen willen zelfs zo graag een koppel vormen dat ze er soms voor kiezen om een partner uit te zoeken van hetzelfde geslacht. Die koppels van hetzelfde geslacht kunnen wel een jong groot brengen. In het verleden is er wel eens een ei gelegd op een nest van een mannenkoppel in Diergaarde Blijdorp (Rotterdam) en dit koppel heeft zonder moeite een kuiken groot gebracht.
Vorig jaar was er in Burgers’ Zoo na een aantal kuikenloze jaren eindelijk weer succesvolle natuurbroed. Maar liefst vijf kuikens zijn er opgegroeid en opgevoed in de groep. Met spanning wachtten we dit jaar af toen de groep ging bouwen en wellicht eieren ging leggen. En ja hoor, maar liefst dertien nesten werden er geteld. Inmiddels zijn er zes kuikens uit het ei gekomen, maar helaas heeft één kuiken het niet overleefd. Dus de teller staat op vijf, net zoals vorig jaar. Maar wie weet gaan we het Burgers’- record van acht kuikens overtreffen, dan is onze roze wolk compleet!
