De Future For Nature Awards 2024 - Hoop voor de natuur

Ter land, ter zee en in de lucht

De FFN Award-winnaars van 2024 werken samen aan een diverse combinatie van diersoorten. Rinzin Lama beschermt de sneeuwluipaard op het land, Callie Veelenturf zet zich in voor schildpadden in zee en Hana Weaver helpt de Puerto Ricaanse sperwer in de lucht. Tijdens de ceremonie lieten ze ons zien waarom en hoe zij zich inzetten voor het behoud van bedreigde diersoorten. Hana zette ons aan het denken over diersoorten die op de grens van uitsterven staan en dat er altijd een kans is om ze te redden. Callie liet zien dat je als individu een grote impact kan hebben en dat het belangrijk is dat dieren hun eigen rechten krijgen. Rinzin nam ons mee naar de uitgestrekte bergen van Nepal waar verrassend veel leven en optimisme te vinden is. Hun verhalen waren ontroerend en inspirerend en geven hoop voor de toekomst van de natuur.

[Wil je ook geïnspireerd raken door de verhalen van de FFN Award-winnaars van 2024? Bekijk dan de opname van de ceremonie op het YouTube-kanaal van Future For Nature!]

Werelds nieuws

Niet alleen de drie nieuwe FFN Award-winnaars stonden dit keer in de schijnwerpers. We vlogen tijdens de ceremonie in een digitale vlucht over de wereld om langs te gaan bij andere FFN Award-winnaars uit eerdere jaren. Alle FFN Award-winnaars hebben hun belangrijke natuurbeschermingswerk voortgezet en een aantal van hen gaf ons een mooie update. Zo vertelde Karen Allen (winnares 2014) over haar nieuwe stichting voor het opleiden van jonge natuurbeschermers in Mozambique. Alona Prylutska (winnares 2023) liet zien hoe ze gestaag doorgaat met het redden van vleermuizen in Oekraine. Thai Van Nguyen (winnaar 2015) deelde een ontroerend moment van een jong schubdier dat hij verzorgt in zijn opvangcentrum in Vietnam.

Alles is verbonden

Naast de bijzondere verhalen van nieuwe en oude FFN Award-winnaars, hebben we ook kunnen luisteren naar Saba Douglas-Hamilton, gastvrouw en voorzitter van het internationale selectiecomité van FFN, en eregast John D. Liu, filmmaker, ecoloog en oprichter van Ecosystem Restoration Camps. John sprak vol lof over de indrukwekkende prestaties en de onvermoeibare inzet van Callie, Hana en Rinzin voor de natuur. Door middel van prachtige beelden herinnerde hij ons aan het feit dat alles met elkaar is verbonden en in balans moet zijn en dat we dit moeten koesteren.

Reddingsactie voor een roofvogel

In 2018 werd Puerto Rico getroffen door de orkaan Maria. Hele dorpen werden verwoest en ook de natuur kreeg het zwaar te verduren. Zo ook de leefomgeving van de Puerto Ricaanse sperwer, die leeft in de Caimitillo-bossen in de hoge bergen van het eiland. Dit zeldzame dier is de enige roofvogelsoort op Puerto Rico en na de orkaan bleken er maar 19 vogels over te zijn. De Puerto Ricaanse sperwer stond op het punt van uitsterven, maar dat kon Amerikaanse natuurbeschermer Hana Weaver niet laten gebeuren. Hana kwam in actie en gaf alles wat ze had om deze zeldzame roofvogel te beschermen.

Eieren uitbroeden in huis

Hana verhuisde zonder te twijfelen naar Puerto Rico om de populatie van de Puerto Ricaanse sperwer te helpen herstellen. Ze verbouwde een kleine slaapkamer tot een volledig functionerende broed- en opfokfaciliteit om eieren uit te broeden en de jongen groot te brengen. Dit betekende dat ze dag en nacht aan het werk was, om eieren regelmatig te draaien en de kuikens eten te geven.

Als de jonge vogels groot genoeg zijn, gaan ze naar een speciale locatie in het bos, waar ze nog mondjesmaat gevoerd en in de gaten gehouden worden. Vanuit daar vinden ze uiteindelijk de weg terug naar de bergachtige bossen waar ze thuis horen. Nu, zes jaar nadat Hana voor het eerst begon, doen veel van vrijgelaten individuen het heel goed in hun natuurlijke omgeving. Mede dankzij Hana’s inzet is de populatie van de sperwer nu in omvang verdubbeld. Door de jaren heen groeide Hana in haar rol als natuurbeschermer en inmiddels kan haar unieke programma als model voor het behoud van eilandroofvogels worden gebruikt.

Verbinding tussen mens en dier

Roofvogels zoals de Puerto Ricaanse sperwer spelen een essentiële rol in hun ecosysteem. Door deze toppredator te beschermen via een succesvol fok- en herintroductieprogramma, helpt Hana het bijzondere eilandecosysteem in Puerto Rico te behouden. Hoewel het natuurbehoudswerk in Puerto Rico niet eenvoudig is en het ecosysteem voor grote uitdagingen staat, heeft Hana gemerkt dat er tegenwoordig veel meer bewustzijn en trots bestaat rond de Puerto Ricaanse sperwer. Door lokale veldbiologen op te leiden en te laten helpen, vergroot ze ter plaatse de vakkennis op gebied van onderzoek en natuurbehoud. Ze maakt gebruik van de sterke verbinding tussen de lokale gemeenschappen en de natuur met als doel een duurzaam natuurbehoudsprogramma te creëren dat door de lokale bevolking wordt gesteund en gecoördineerd.

Een toekomst voor de sperwer

De Puerto Ricaanse sperwer heeft nog een lange weg te gaan om volledig te herstellen. Met het prijzengeld van de FFN Award kan Hana haar herstelprogramma voor de sperwers uitbreiden en versterken. Zo kan ze gespecialiseerde training en belangrijke uitrusting voor haar team aanschaffen om wilde populaties van de sperwer te lokaliseren en monitoren. Daarnaast zal ze blijven werken aan het vergroten van het bewustzijn bij mensen in de omgeving, om zo de impact van haar natuurbeschermingswerk te vergroten.

Samen voor de sneeuwluipaard

Sneeuwluipaarden spelen een belangrijke rol als toproofdieren in hun berghabitat. In Nepal heeft deze iconische katachtige een sterke culturele waarde voor de lokale gemeenschappen. Het dier komt in vele volksverhalen, rituelen en sprookjes voor.

De Humla-regio in het noordwesten is het thuis van de sneeuwluipaard in Nepal, maar dit gebied is niet beschermd. Helaas zijn lokale herders niet altijd blij met sneeuwluipaarden in hun omgeving, omdat deze roofdieren hun vee kunnen aanvallen. Wraakacties van herders, stroperij en de verwoesting van de natuur hebben een grote impact op de sneeuwluipaard. Gelukkig zet Rinzin Lama zich in voor de bescherming van deze bijzondere katachtige in Nepal.

Terug naar waar het begon

Rinzin is een trots lid van de inheemse Nyinba-gemeenschap in het Humla-district van Nepal. Nadat hij in 2007 voor het eerst wilde sneeuwluipaarden zag, besloot Rinzin zijn leven te wijden aan het bestuderen en beschermen van deze mysterieuze soort. Na het afronden van zijn opleiding, keerde Rinzin terug naar zijn geboortedistrict en richtte het Upper Karnali Landscape Initiative (UKALI) op.

Met UKALI organiseert Rinzin verschillende natuurbeschermingsactiviteiten om de sneeuwluipaard en andere bijzondere soorten in Humla te beschermen. Zo verzorgt hij met zijn team trainingen en lessen, maar voeren ze ook patrouilles uit en helpen ze met het oplossen van conflicten tussen de luipaarden en herders. Momenteel is UKALI actief in 40 lokale gemeenschappen, en hebben ze twee natuurbehoudsgroepen voor jongeren en acht eco-clubs op basisscholen opgericht.

De kracht van lokaal

De barre omstandigheden in de Nepalese bergen maken de natuurbescherming hier erg uitdagend. Rinzin’s inheemse roots helpen hem bestand te zijn tegen het ontbreken van fundamentele voorzieningen, de hoogte, verraderlijke weersomstandigheden en de afgelegen ligging en isolatie van het gebied. Zijn lokale afkomst helpt ook bij het begrijpen van de natuurconflicten van veehouders die in dit gebied wonen. Via zijn projecten stelt hij de lokale bevolking in staat om hun waardevolle ervaringen en inheemse kennis te gebruiken en samen een robuust natuurbehoudsprogramma te creëren. Zijn droom is om de lokale gemeenschappen zelf te laten bepalen wat er met de natuur en het landschap van Humla gebeurt.

Van mythe naar trots

Net als bij velen vanuit het afgelegen Humla, was de sneeuwluipaard voor Rinzin een angstaanjagend, bijna mythisch wezen dat in de bergen woonde. Hij kende ze uit verhalen en er werd met vrees over deze katachtige gesproken. Ze zouden krachten bezitten en mensen bestraffen die de ‘berggeesten’ geen eer aan deden.  De straf bestond dan bijvoorbeeld uit een gedood schaap.

Nadat Rinzin zijn eerste sneeuwluipaard in het echt zag, besefte hij dat deze dieren in het berglandschap thuishoren en er moeten jagen en hun jongen grootbrengen. Deze les die Rinzin kreeg, deelt hij nu met alle inwoners van Humla. Zo verplaatst hij het gevoel dat mensen bij de sneeuwluipaard hebben langzaam van angst naar trots.

Door middel van het prijzengeld van de FFN Award zal Rinzin zijn bestaande inspanningen versterken en zijn huidige natuurbehoudswerk uitbreiden naar andere valleien in Humla. Hij gaat door met het vertellen van het verhaal van de sneeuwluipaarden en met zijn acties om conflicten tussen mensen en sneeuwluipaarden te verminderen.

Rechten voor de zeeschildpad

De lederschildpad is de grootste schildpad ter wereld. Aan de kusten waar ze hun eieren leggen, delen deze indrukwerkkende dieren hun leefgebied met vissers. Niet-duurzame visserijpraktijken zijn een grote bedreiging voor de lederschildpadden, doordat zij als bijvangst in netten terechtkomen. Gecombineerd met andere bedreigingen zoals plasticvervuiling, klimaatverandering en aantasting van het leefgebied, worden lederschildpadden geconfronteerd met een uitdagende strijd om te overleven. Daarom heeft Callie Veelenturf The Leatherback Project opgericht om de lederschildpad en andere schildpaddensoorten te beschermen.

Ambassadeur voor de oceaan

Toen Callie voor het eerst oog in oog kwam met de lederschildpad en zich bewust werd van de bedreigingen waar deze soort mee kampt, besloot ze zich volledig toe te wijden aan het beschermen van dit bijzondere reptiel. Door middel van wetenschappelijk onderzoek, educatie en bescherming via de wet beschermt Callie niet alleen de lederschildpad en haarleefgebied maar ook andere zeeschildpadden. Ze gebruikt de schildpadden bovendien als ambassadeur om hun mariene ecosystemen en alle zee- en kustdieren in de regio te beschermen.

Een groen lampje

De afgelopen jaren heeft Callie belangrijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de ecologie van zeeschildpadden en heeft ze meer dan twintig nieuwe broedstranden en zeegrasvelden in de oostelijke Stille Oceaan geïdentificeerd. Ze trainde daarnaast meer dan 2.000 soldaten om de implementatie en handhaving van milieubeschermingswetten te verbeteren in Panama. Samen met lokale vissers en overheidsinstanties test en implementeert Callie technologieën voor het verminderen van de bijvangst. Zo heeft ze ontdekt dat netten met een groen lampje door schildpadden en kraakbeenvissen (zoals haaien en roggen) ontweken worden. Dit voorkomt bijvangst van deze vaak bedreigde soorten. Beenvissen, waar de vissers op uit zijn, reageren niet op het groene lampje en zwemmen dus alsnog het net in.

Impact op verschillende niveaus

Ondanks het feit dat mensen vaak de oorzaak zijn van bedreigingen voor de natuur, gelooft Callie dat mensen ook de oplossing zijn. In Callie’s ogen zijn vissers pioniers op het gebied van natuurbehoud en ze werkt graag met hen samen. Daarnaast gebruikt Callie wetenschappelijk onderzoek als katalysator om de milieuwetten te verbeteren en de oprichting van nieuwe natuurgebieden te bewerkstelligen. In Panama heeft haar harde werk geleid tot een nieuwe nationale wet die de rechten van de natuur erkent, de opname van de specifieke rechten van zeeschildpadden in een andere nationale wet en wordt er momenteel een nieuw nationaal beschermd gebied overwogen.

Verder met vissers

Callie is nog lang niet moe en zal zich blijven inzetten om de biodiversiteit van onze oceanen te beschermen. Met behulp van het prijzengeld van de FFN Award zal Callie een visserijnetwerk opzetten in de Pareleilanden, een groep met 130 eilanden vlakbij Panama, en vissers trainen in het veilig vrijlaten van schildpadden die als bijvangst in hun netten terechtgekomen zijn. Ook zal ze door middel van onderzoek de foerageergebieden van lederschildpadden in kaart brengen om nog beter te begrijpen hoe de bijvangst kan worden verminderd.