De felle kleuren van de rode ibis maken ibissen soort tot één van de meest opvallende vogels in Burgers’ Bush. Trouwens, deze rozerode vogel wordt vooral door jonge kinderen nog wel eens voor flamingo aangezien! Qua grootte en snavelvorm klopt daar natuurlijk weinig van, maar wel qua kleur!
De felle kleuren van de rode ibis maken ibissen soort tot één van de meest opvallende vogels in Burgers’ Bush. Trouwens, deze rozerode vogel wordt vooral door jonge kinderen nog wel eens voor flamingo aangezien! Qua grootte en snavelvorm klopt daar natuurlijk weinig van, maar wel qua kleur!
Zowel flamingo’s als ook rode ibissen danken hun kleur aan pigmenten uit hun voeding. In de kleine garnaaltjes en kreeftjes die beide soorten verorberen, zit namelijk de kleurstof ‘canthaxanthine’, een afgeleide van de beter bekende kleurstof beta-caroteen die ook in onder meer worteltjes en mandarijntjes zit. Bij rode ibissen en flamingo’s stapelen zich de kleurpigmenten in hun veren en huid op.
Hoewel de rode ibis al pakweg 250 jaar gelden door de bioloog Linnaeus als eigen soort is beschreven, wordt deze status vandaag door de huidige biologen weer in twijfel getrokken. In zeer veel kenmerken toont de rode ibis namelijk heel veel gelijkenis met de witte ibis. Qua bouw van skelet, snavel en voeten lijken de soorten op elkaar. Ook in de rangschikking van de veren is geen verschil te vinden. Kortom: ‘van binnen’ zijn witte en rode ibis exact hetzelfde.
Wat ze van elkaar onderscheidt, is alleen de in het oog springende kleur! De witte ibis heeft een groter verspreidingsgebied en komt in de mangroves van Belize veel voor, waar hij ook broedt. De rode ibis daarentegen is een vogel die meer aan de noordwestkust van Zuid-Amerika thuis is. Hij migreert echter, en daarbij vliegt hij wel eens wat te ver. In elk geval zijn er af en toe ook dwaalgasten te vinden, onder meer in de kustregio van Belize. Grappig genoeg lijken de twee kleurvariaties elkaar ook aantrekkelijk te vinden. Zowel in de natuur als ook in dierentuinen hybridiseren ze regelmatig met elkaar, met als gevolg licht oranjeroze nakomelingen. Dit alles leidt onder experts tot discussie, of de rode ibis wel als echte soort te beschouwen is, of meer als kleurvariant van de witte ibis.
Zowel de witte als de rode ibis beginnen hun leven met een bruin verenkleed. Na een fase met een soort geschakeerd patroon hebben ze uiteindelijk pas met ongeveer twee jaar de kleur van een volwassen vogel. In Burgers’ Bush zult u echter nooit een bruine rode ibis tegenkomen. Omdat er in andere dierentuinen voldoende met deze soort wordt gefokt en de rode ibis zich in zo’n grote hal slechts met veel moeite laat vangen, houden we hier namelijk alleen volwassen mannetjes.