De koralen zijn enorm gegroeid in de afgelopen jaren. Langzaam begint het er als een echt natuurgetrouw miniatuurrif uit te zien. Enkele belangrijke factoren zoals waterbeweging, waterkwaliteit, biologisch en chemisch evenwicht zijn verbeterd. Daarnaast is tijd een niet te onderschatten factor.
Een belangrijke verandering in de techniek rond het koraalrif is de aanpassing van de waterbeweging. Tijdens de bouw werden buiten het aquarium pompen geplaatst die het water op verschillende plaatsen het aquarium inspoten. Dit resulteerde in een enorme waterbeweging van ruim 800.000 liter per uur. Per uur werd dus in feite het hele volume van het levende koraalrifaquarium rondgepompt. Toch bleek dit nog te weinig waterbeweging te zijn voor de koralen. Er zijn daarom enkele nieuwe pompen aangeschaft en in het bassin geplaatst. Deze nieuwe pompen werken als een enorme mixer en gebruiken bovendien veel minder elektriciteit dan de pompen buiten het aquarium. Verschillende oude pompen zijn nu uitgezet met als resultaat een halvering van het energieverbruik en een toename van de totale waterbeweging in het bassin tot bijna vier miljoen liter per uur. Een echte jacuzzi waar de koralen van genieten!
Het bewerkstelligen van de juiste ‘waterkwaliteit’ in het kunstmatig opgebouwde levende rif is één van de grootste uitdagingen. Het water zelf is niet zo’n probleem, maar vooral wat erin zit, of er juist niet in zit. Het water van een natuurlijk rif is zeer schoon water en bevat vrijwel geen voedingsstoffen. Het koraalrif in Arnhem is een gesloten systeem, waar afvalstoffen van het rif voor vervuiling zorgen. Deze vervuiling wordt er deels met filters uitgehaald, maar een deel blijft achter als onderdeel van het water. De uitdaging is om een balans te zoeken tussen de ‘vervuiling’ en de waardes die koraal prettig vindt. Teveel nutriënten is ook niet goed voor koralen.
Als je een koraal goed bekijkt, kun je bij de meeste soorten zien of het koraal groeit of niet. De reuzenbamboe in de Bush zou je op één dag letterlijk kunnen zien groeien, maar zo werkt dat niet bij een koraal. Koralen zijn dieren die samenleven met een algje, dat in het koraalweefsel zit. Dat algje maakt met behulp van daglicht suikers, die ook als voedsel dienen voor de koraaldiertjes. Tevens zorgt het algje voor de kleur van een koraal. Sommige geweikoralen en sommige plaatkoralen hebben afwijkende kleuren op de uiteinden of aan de randen. Dat zijn de groeipunten of groeiranden van de kolonie. Het koraalweefsel groeit hier sneller dan de algjes. Als een geweikoraal stopt met groeien, duurt het een tijdje voor de groeipunten en -randen verdwenen zijn en bevolkt met inwendige algen.
Maar hoe hard groeit het koraal nu eigenlijk? Vanuit de natuur is bekend dat sommige koraalsoorten enkele millimeters per jaar groeien en anderen tien centimeter of meer. Om in de Ocean een indruk te krijgen van de groei wordt al jaren lang een aantal koralen gevolgd. Tweemaal per jaar worden op verschillende plekken op het rif foto’s gemaakt. Janine Lageweij, een studente van de Hogeschool in Den Bosch, heeft de gegevens van de laatste vijf jaar uitgewerkt. Interessant, want nu krijgen we inzicht in de groei. Zo bleek een geweikoraal (Acropora sp.) het hardste te groeien: tot ruim 17 centimeter per jaar. Ongelofelijk, want dit is harder dan wat bekend is uit de natuur. Ook is er gekeken naar de bezettingsgraad; dit is de hoeveelheid koraal per vierkant. Een strook van een halve meter breed en tien meter lang bestond voor 56% uit koraal. Gezonde riffen in de Indo-Pacific hebben een maximale bezettingsgraad van 45 tot 80%. Goed om te zien dat het Arnhemse koraalrif vergelijkbaar wordt met de natuur!
De jonge luipaardhaai die op 5 januari 2024 uit het ei is gekomen, is het resultaat van ongeslachtel…
5 augustus 2024
De collectie in de ‘Kleine Oceaan’ – het bassin aan de linkerhand vóór de roggentunnel - heeft naast…
30 mei 2024
Dinsdag 12 maart 2024 vertrekken 82 zachte koralen, 5 steenkoralen en 6 zeeanemonen vanuit onze dier…
12 maart 2024