Het voormalige dikhoornschapenverblijf is ingrijpend verbouwd om het geschikt te maken voor de komst van twee nieuwe diersoorten: zwartstaartprairiehonden en Noord-Amerikaanse boomstekelvarkens. We starten met vijf vrouwtjes van de eerste soort en met een koppel van de tweede soort.
Zwartstaartprairiehonden zijn knaagdieren die een zeer boeiend sociaal systeem kennen. De basiseenheid van een groep prairiehonden is een harem, bestaande uit één of hooguit twee mannetjes met zijn/hun vrouwtjes. Bij prairiehonden staat zo’n haremgroep bekend als een coterie. Het verblijf in ons park start in eerste instantie met vijf vrouwtjes, maar mogelijk worden daar op termijn ook mannetjes aan toegevoegd.
Noord-Amerikaanse boomstekelvarkens zijn boombewonende knaagdieren, die zelden op de grond komen. Hun stekels dienen als verdedigingswapen, maar ondanks die bescherming vallen ze in de natuur wel eens ten prooi aan onder meer rode lynxen, coyotes, poema’s en vismarters. Een vrouwtje adverteert haar vruchtbaarheid door middel van geuren en geluiden. De anders zo solitaire en territoriale mannetjes komen dan bij elkaar en vechten flink om het vrouwtje: elkaar bijtend en stekend maken ze onderling uit wie met het vrouwtje mag paren.
Het voormalige dikhoornschapenverblijf is de afgelopen weken ingrijpend verbouwd. Allereerst zijn de bestaande rotspartijen aangepast om de verschillende diersoorten wat van elkaar te kunnen scheiden, maar ook om kinderen en rolstoelgebruikers beter zicht te bieden. Daarnaast zijn vele kubieke meters leemgrond in het verblijf gestort om de prairiehondjes de gelegenheid te bieden een uitgebreid holenstelsel te graven. En voor de boomstekelvarkens zijn tenslotte speciale planteneilanden aangelegd met behulp van plantensoorten die kenmerkend zijn voor de Sonora- en Mojavewoestijnen.
